4 Toe het ek gehoor dat Iemand in die hemel sê:“My volk, julle moet uitkomuit daardie stad!Dan sal julle nie sonde doensaam met die mensevan die stad nie,en God sal julle nie saammet hulle straf nie!
5 Die mense van daardie staddoen baie sondes,dit is ’n groot hoop sondes,dit is so hoog soos die hemel!Ja, God het onthou dat hulleverkeerde dinge gedoen het!
6 Julle moet dieselfdeaan hulle doenwat hulle aan julle gedoen het,julle moet hulle twee maal strafvir elke verkeerde dingwat hulle gedoen het!Hulle het vir julledie beker van swaarkrygegee om te drink.Nou moet julle twee maaldie beker van swaarkryvir húlle gee om te drink!
7 Die mense van daardie stadis soos ’n vrou wat haarselfbaie mooi gemaak heten baie duur goed gekoop het.Nou moet julle haarbaie laat seerkryen baie laat swaarkry!Want sy sê vir haarself:‘Ek is ’n koningin!Ek is nie ’n weduwee nie!Ek sal nooit huil en treur nie!’
8 Daarom sal Ek haar op een dagbaie maal straf:Sy sal pes kry,sy sal treur,sy sal honger wees,die Here Godsal haar verbrand,want Hy straf haaren Hy is sterk!”
9 Die konings van die aarde het onsedelik gelewe met die stad Babilon, en hulle het saam met haar duur goed gekoop. Maar hulle sal sien hoe sy brand, en hulle sal huil en kla oor haar.
10 Hulle sal ver staan en kyk, want hulle sal bang wees dat God hulle ook sal straf. En hulle sal sê:“Dit gaan slegmet die Groot Stad!Baie sleg!Dit gaan sleg met Babilon,die sterk stad!God het haar vinnig gestraf,Hy het haar in een uur gestraf!”