4 И Есевон вика, и Елеала; до Яса се чува гласът им. Затова въоръжените мъже на Моав викат силно, душата му трепери в него.
5 Сърцето ми вика за Моав; бежанците му са до Сигор, до Еглат-Шелишия; защото с плач се изкачва по възвишението на Луит; защото в пътя при Оронаим издигат вик на гибел;
6 защото водите на Нимрим ще станат пустиня; защото тревата изсъхна, младата зеленина повехна, няма вече нищо зелено.
7 Затова ще носят през потока на върбите изобилието, което събраха, и онова, което скътаха.
8 Защото вопълът обиколи пределите на Моав, риданието му стигна до Еглаим, и риданието му – до Вир-Елим.
9 Защото водите на Димон са пълни с кръв, защото ще докарам още зло върху Димон, лъвове – върху оцелелите от Моав и върху остатъка от земята.