2 Giingnan sa Ginoo ang nasod sa Edomea,“Ipaubos ko ikaw,ug tamayon ka pag-ayo sa tanang kanasoran.
3 Gilimbongan ka sa imong garbo.Nagpuyo ka sa usa ka kota nga bato;anaa sa ibabaw sa bukid ang imong puloy-anan,ug busa miingon ka sa imong kaugalingon,‘Kinsa bay makapukan kanako?’
4 Bisan pag molupad ka nga manganawkanaw sama sa agila,ug magsalag didto sa kabituonan,pukanon ko gihapon ikaw,” nag-ingon ang Ginoo.
5 “Inigpangawat sa mga kawatan panahon sa kagabhion,kuhaon lamang nila ang ilang nagustohan.Ug kon ang mga tawo mamupo sa mga ubas,binlan gayod nilag diyutay.Apan ikaw gilaglag gayod sa hingpit sa imong mga kaaway.
6 O mga kaliwat ni Esau, nakaplagan nila ang inyong bahandiug gihurot nila kinig dala.
7 Gibudhian kamo sa inyong mga kaabin,ug gihinginlan kamo gikan sa inyong nasod.Ang mga kaabin ninyo kaniadto mao nay mibuntog kaninyo.Ang mga higala nga nakigsalo kaninyo, milit-ag kaninyoug miingon, ‘Hain na ba ang ilang kanhing kaigmat?’”
8 Ang Ginoo miingon,“Inigsilot ko sa Edomea, laglagon ko ang ilang mga maalamon,ug wagtangon ko ang tanan nilang kaalam.”