31 Si Jacob mitubag, “Nahadlok ako nga dili mo pakuyogon kanako ang imong mga anak nga babaye.
32 Apan bahin sa imong mga dios, kon hikit-an mo gani kini sa usa kanamo, angay siyang patyon. Atubangan sa atong mga tawo pangitag bisan unsa nga imoha ug kuhaa kini.” Apan wala masayod si Jacob nga si Raquel maoy nagkawat sa mga diosdios.
33 Busa misulod si Laban sa tolda ni Jacob ug gisusi niya kini. Misulod usab siya sa tolda ni Lea ug sa tolda sa duha ka ulipong babaye apan wala niya hikaplagi didto ang iyang mga diosdios. Unya miadto siya sa tolda ni Raquel.
34 Apan didto tagoi ni Raquel ang mga diosdios sa ilalom sa muntora sa kamelyo ug iya kining gilingkoran. Gisusi ni Laban ang tibuok tolda apan wala niya kini hikaplagi.
35 Miingon si Raquel sa iyang amahan, “Ayaw ug kasuko kanako nga dili ako makatindog sa imong atubangan kay giregla ako.” Mipadayon si Laban sa pagpangita apan wala gayod niya hikaplagi ang iyang mga diosdios.
36 Unya si Jacob wala na makapugong sa iyang kaugalingon ug masuk-anon nga miingon kang Laban, “Unsa may akong sala kanimo nga imo man akong gigukod?
37 Karon nga nasusi mo na ang tanan kong kabtangan, unsa may nakaplagan mo nga imoha? Kon aduna dad-a diri sa gawas aron nga ang imo ug akong mga tawo makakita ug silay mohukom kinsa kanato ang husto.