1 Wala na gayod kapugngi ni Jose ang iyang kaugalingon sa atubangan sa tanan nga nag-alagad kaniya busa miingon siya, “Pahawa kamong tanan.” Wala nay laing tawo nga uban kaniya sa dihang gitug-anan niya ang iyang mga igsoon kon kinsa siya.
2 Mihilak siyag kusog ug ang mga Ehiptohanon nakadungog niini ug gibalitaan ang hari bahin niini.
3 Miingon si Jose sa iyang mga igsoon, “Ako si Jose! Buhi pa ba ang akong amahan?” Apan nalisang pag-ayo ang iyang mga igsoon ug wala sila makatubag.
4 Unya miingon si Jose kanila, “Duol kamo kanako.” Ug miduol sila ug giingnan sila ni Jose, “Ako ang inyong igsoon nga gibaligya ninyo nganhi sa Ehipto.
5 Apan ayaw ikaguol o pakasad-a ang inyong kaugalingon tungod sa inyong pagbaligya kanako. Kay ang Dios maoy nagpaanhi kanako una kaninyo aron maluwas ang kinabuhi sa katawhan.
6 Ikaduhang tuig pa lamang kini sa gutom. May lima pa ka tuig nga dili mahimo ang pagdaro ug pag-ani.