16 Sa panahon sa kagabhion, ang mga kawatan molungkab sa kabalayan,apan sa adlaw manago sila ug molikay sa kahayag.
17 Mahadlok sila sa kahayag sa adlaw,apan wala silay kahadlok sa kangitngit.[Sopar]
18 Ibanlas sa baha ang tawong daotan,ug tunglohon sa Dios ang iyang yuta;dili na siya moadto sa pagtrabaho sa iyang parasan.
19 Ingon nga malanay ang niebe panahon sa ting-init,mahanaw usab ang usa ka makasasala gikan sa yuta sa mga buhi.
20 Wala nay mahinumdom kaniya bisan gani ang iyang inahan;kan-on siya sa ulod ug mawala sa hingpit.
21 Mahitabo kini kay gidaugdaog man niya ang mga biyuda,ug wala silay kaluoy sa mga babayeng wala makapanganak.
22 Pinaagi sa iyang kusog laglagon sa Dios ang mga gamhanan;buhaton niya kini ug mamatay ang mga daotan.