137 Matarong ka, O Ginoo,ug husto ang imong mga hukom.
138 Gihatag mo ang imong kasugoandiha sa katarong ug pagkamatinud-anon.
139 Ang akong kasuko misilaob daw kalayokay gisalikway sa akong mga kaaway ang imong mga sugo.
140 Motuman ka gayod sa imong saadug gihigugma kini pag-ayo sa imong sulugoon.
141 Wala akoy bili ug tinamay ako,apan dili ko kalimtan ang imong mga sugo.
142 Ang imong pagkamatarong molungtad hangtod sa kahangtoran,ug matuod gayod ang imong balaod.
143 Puno ako sa kasamok ug kasakitapan ang imong mga sugo maoy akong kalipay.