1 Ang Ginoo mao ang akong kahayag ug kaluwasan;busa wala akoy kahadlokan.Ang Ginoo mao ang akong dalangpanan;busa kinsa man ang akong kalisangan?
2 Kon sulongon akoug sulayan pagpatay sa mga tawong daotan,ang akong mga kaaway mangatumba ug mangapukan.
3 Bisag libotan ako ug daghang kasundalohan,dili ako malisang.Bisag makiggubat sila kanako,mosalig gihapon ako sa Dios.
4 Usa lamang ka butangang gipangayo ko sa Ginoo:nga makapuyo ako sa iyang balay sa tibuok kong kinabuhi,aron pagsud-ong sa iyang kaayo,ug sa pagpakisayod mahitungod sa iyang kabubut-onsulod diha sa iyang Templo.
5 Panalipdan ako niya sa panahon sa kasamok;tagoan ako niya diha sa iyang Temploug ipahimutang ako niya sa habog nga batoaron mahilayo sa kadaotan.
6 Busa mabuntog koang akong mga kaaway nga naglibot kanako.Uban sa mga singgit sa kalipay,maghalad ako diha sa iyang Templo.Akong awitan ug daygon ang Ginoo!
7 Pamatia intawon ako, O Ginoo,inigsangpit ko kanimo!Kaluy-i ug tubaga ako!