1 Gwae fi! Yr wyf fel gweddillion ffrwythau haf,ac fel lloffion cynhaeaf gwin;nid oes grawnwin i'w bwyta,na'r ffigys cynnar a flysiaf.
2 Darfu am y ffyddlon o'r tir,ac nid oes neb uniawn ar ôl;y maent i gyd yn llechu i ladd,a phawb yn hela'i gilydd â rhwyd.
3 Y mae eu dwylo'n fedrus mewn drygioni,y swyddog yn codi tâl a'r barnwr yn derbyn gwobr,a'r uchelwr yn mynegi ei ddymuniad llygredig.
4 Y maent yn gwneud i'w cymwynas droi fel mieri,a'u huniondeb fel drain.Daeth y dydd y gwyliwyd amdano, dydd cosb;ac yn awr y bydd yn ddryswch iddynt.
5 Peidiwch â rhoi hyder mewn cymydog,nac ymddiried mewn cyfaill;gwylia ar dy enau rhag gwraig dy fynwes.
6 Oherwydd y mae'r mab yn amharchu ei dad,y ferch yn gwrthryfela yn erbyn ei mam,y ferch-yng-nghyfraith yn erbyn ei mam-yng-nghyfraith;a gelynion rhywun yw ei dylwyth ei hun.