D Rut 3 BAI

1 Yn dyr Rut ir Schwiger Naumi gsait zo irer: "Dirndl, i mechet dyr ayn Dyrhaim suechen, daa wost ys guet haast.

2 Dyr Bos, mit dönn seine Eehaltn wasst zammgarechtt haast, ist ja ayn Verwandter von üns. Heint auf Nacht worflt yr de Gerstn eyn n Dröshplaz obn.

3 Wash di gscheid, mach di schoen und lög dyr öbbs Gschmäckigs an; und naacherd geest eyn de Dröshstat aufhin! Laaß di aber nit seghn, hinst däß yr von dyr Drischllögg kimmt!

4 Und wenn yr si niderlögt, naacherd mörkst dyr dönn Plaz gnaun! Dann geest einhin dyrzue und kriechst bei seine Füess einhin. Werst dann schoon seghn, was yr sait!"

5 D Rut gantwortt irer: "Ja, yso mach i s, wiest ys gsait haast."

6 Si gieng eyn de Dröshstat aufhin und taat allss yso, wie s irer d Schwiger auftragn hiet.

7 Wie dyr Bos von dyr Drischllögg kaam und guet drauf war, glögt yr si zo n Traidhauffen zuehin zo n Schlaaffen. Ietz schlich si si zuehin, gadöckt bei seine Füess auf und glögt si dyrzue.

8 Mittn bei dyr Nacht schrak yr auf, gschaugt gnäuner und gagspannt, däß daa bei seine Füess ayn Weiberleut laag.

9 Er gfraagt: "Wer bist n du?" Si gantwortt: "D Rut, dein Dirn; und du bist mein Loeser. Mechetst mi nit unter dein Obhuet nemen?"

10 Daa spraach yr: "Gsögnt bist von n Trechtein, Dirndl. Lieber haetst ys gar nit machen künnen. Dös rechnet i dyr hooh an, däßst nit yn de jungen Kämpln naachhinglaauffen bist, ob s ietz arm older reich seind.

11 Scheuh di nit, Dirndl! I erfüll dyr aynn iedn Wunsch, weil ayn Ieds bei üns waiß, däßst s Hertz auf n rechtn Flök haast.

12 Dös stimmt schoon, däß i dyr Loeser bin, aber daa wär aau non ayn anderner, der wo naehender verwandt ist wie i.

13 Bleib non über Nacht daa; und wenn yr di morgn eyn dyr Frueh loesn will, ist s recht; wenn nit, loes di i, so waar dyr Herr löbt. Bleib also ruebig daa hinst eyn d Frueh!"

14 Si blib bei seine Füess lign hinst eyn d Frueh. Aber non ee myn öbbs seghn künnen haet, stuendd s auf. Denn yn n Bos wär s nit recht gwösn, wenn öbber gspannt haet, däß ayn Weiberleut eyn n Dröshplaz kemmen war.

15 Er gsait zo irer: "Raich myr dös Tuech her, wost umherglögt haast!" Si hielt s iem hin, und er gfüllt irer söxyzwainzg Teger Gerstn einhin und ghöbt s irer aufhin. Dann gieng yr eyn d Stat einhin.

16 D Rut kaam wider zo dyr Schwiger, dö was s glei gfraagt: "Und, Dirndl, wie schaugt s aus?" Si gverzölt irer, was dyr Bos allss für is taan hiet:

17 "Daa, schaug, dönn halbetn Zentn Gerstn daa haat yr myr göbn und gmaint, i sollet nit mit laere Höndd zo meiner Schwiger kemmen."

18 D Naumi gantwortt irer: "Ietz wart s non ab, Dirndl, was draus werd! Daa bin i myr gwiß, däß der Man schaugt, däß yr dös allss heint non reglt."

Kapitel

1 2 3 4