11 Dyr Jaaggen gantwortt yn seiner Mueter Rebika: "Aber mein Brueder Esau ist diend ganz haarig, und i haan ayn glatte Haut.
12 Öbbenn glangt mi mein Vater an und maint glei gar, i mechet n dyrzannen; aft bräng i aynn Fluech über mi statt n Sögn."
13 Aber sein Mueter gentgögnt: "Wenn, naacherd sollt dein Fluech über mi kemmen. Los non auf mi; gee und hol myr de Kitzln."
14 Daa gieng yr halt, gholt s und brang s yn dyr Mämm. Si gapfraitt ayn gschmäckigs Maal zue, wie s sein Vater gern gmag.
15 Aft gholt d Rebika d Feirtyggwänder von irn öltern Sun Esau, was s bei sir eyn n Haus hiet, und glögt s yn irn jüngern Sun Jaaggen an.
16 D Föller von de Bokkitzln glögt s um seine Höndd und um seinn glattn Hals umher.
17 Dann gaab s dös Schmänckerl und dös Broot, wo s hergrichtt hiet, yn irn Sun Jaaggen.