39 Sein Vater Eisack gaab iem drauf zrugg: "Weit wögg von dyr Fäistn der Erdn muesst wonen, weit wögg von n Tau von n Himml abher.
40 Von deinn Schwert gaast löbn. Yn deinn Bruedern gaast dienen. Doch laasst nit aus, aft straiffst ys ab, sein Joch von deinn Gnäck."
41 Dyr Esau war yn n Jaaggenn feind wögn dönn Sögn, yr von seinn Vatern kriegt hiet; und dyr Esau gsait: "Lang habn myr niemer, hinst däß myr ünsern Vatern klagnd; aft bring i n um, meinn Bruedern Jaaggen."
42 Wie myn yn dyr Rebika zuetrueg, was ir öltester Sun Esau gsait hiet, ließ s önn Jaaggenn, irn jüngern Sun, kemmen und gsait iem: "Dein Brueder Esau will si an dir röchnen und di umbringen.
43 Ietz, Bue, päß gnaun auf! Mach di auf und flieh zo meinn Bruedern Läbän auf Härän aufhin!
44 Bleib ayn Zeit lang dort, hinst däß dyr Agg von deinn Bruedern verraaucht ist.
45 Bald yn deinn Bruedern sein Zorn gögn di vergangen ist und er vergössn haat, wasst iem antaan haast, laaß i di von dortn holn. Zwö sollet i enk all Zween eyn ainn Tag verliesn?"