7 Aber um d Sün von n Bärssiläusn aus Gilet tuest di um, gel! Laaß s an deiner Tafl össn, weil myr die närrisch gholffen habnd, wie i vor deinn Bruedern Äpsylom fliehen gmueß.
8 Dann wär non dös mit n Schimi Gerennsun von de Bengymeiner aus Bähurim. Er gverfluecht mi recht säggrisch, wie i auf Mähyneim floh. Aber dann kaam yr an n Jordn wider dyrher; und i schwor iem bei n Trechtein, däß i n nit um s Löbn bring.
9 Aber ietz sollt yr niemer auskemmen! Dös deichsltst schoon iewignwie. Aau wenn yr non so altgschaffen ist, ghoert yr nit gschoont."
10 Dyr Dafet entschlief zo seine Vätter und wurd in dyr Dafetnstat glögt.
11 Vierzg Jaar lang war dyr Dafet über Isryheel Künig, und zwaar von Hebron aus sibn Jaar und z Ruslham dreuydreissge.
12 Ietz gsitzt dyr Salman auf n Troon von seinn Vatern Dafet, und es kunnt iem aau niemdd meer an.
13 Dyr Ädonies, dyr Sun von dyr Häggitt, begaab si zo dyr Betzybe, yn n Salman seiner Mueter. Dö gfraagt n glei: "Ou, du haast diend nix Unrechts eyn n Sin?!" Er gantwortt: "Nän, i kimm in Frid."