2 "Sag yn de Isryheeler, sö sollnd umkeern und vor Pihyhirott zwischn Migtal und n Mör s Lager aufschlagn. Gögnüber von Bägl-Zefon an n Mör solltß is aufschlagn.
3 Dann denkt syr dyr Färg: Änhän, d Isryheeler habnd si vergangen und finddnd niemer von dyr Wüestn ausher.
4 I gaa yn n Färgn s Gstain göbn, yso däß yr ien naachhinjagt; und aft zaig i an n Färgn und seiner gantzn Streitmacht all mein Herrlichkeit; und de Güptn sollnd dyrkennen, däß i dyr Herr bin." Und yso taatnd s is.
5 Wie myn yn n Künig von Güptn gmeldt, däß s Volk gfloohen war, bsannend si dyr Färg und seine Amptsleut um über s Volk: "Mein, wie habn myr n blooß so bloed sein künnen, Isryheel aus n Dienst z entlaassn?!"
6 Er ließ seine Streitwägn einspannen und naam sein Hör mit.
7 Söxhundert böste Streitwägn naam yr her und de andern aau allsand und taat drei Mann auf aynn iedn aufhin.
8 Dyr Trechtein gverstockt önn Färgn, önn Künig von Güptn, yso däß yr yn de Isryheeler naachhingjagt, dyrweil d Isryheeler wolgmuet dyrhintrochend.