3 Denn s Oorn prüefft und burtlt Worter, yso wie d Speisn schmöckt dyr Gaim.
4 Ietz forsch myr naach, was recht und guet ist! Tuen myr üns zamm; dös ghoert ietz klaert!
5 Dyr Hieb haat gsait: 'Nän, i bin schuldloos; mir haat dyr Herrgot s Recht entzogn.
6 Zwö soll i liegn mit rainen Gwissn? Er haat mi einhintaucht aan Grund.'
7 Daa mueß i schoon sagn, örger geet s nit! Dyr Hieb, der löstert, was grad geet.
8 Der stöllt si auf ain Stueff mit n Gsindl; mit Fräfler macht dyr Hieb si gmain.
9 Haat er nit gsait: 'Was bringt ainn d Frummet? Bei n Herrgot ist dös nit dyrkennt.'?