10 D Judauer Fürstn seind ja weilete Marchschindder. Dene zaig i ietz, wo dyr Bärtl önn Most holt!
11 Effreim werd pfrengt und um ieglichs Recht brungen. Zwö müessnd s aau yn n Gräffl naachhinlaauffen?
12 I bin für Effreim wie ayn Aitter, wie dyr Bainfraaß für d Judauer.
13 Wie Effreim gagspannt, däß s krank ist, und Judau, däß s ayn Gschwer haat, gieng Effreim gan Surn, und Judau gapröblt s +aau bei n Surner Künig, dönn gschertn Hämml. Der hailt enk aber ganz gwiß nit von enkern Schwern.
14 Wie ayn Leeb bin i für Effreim, wie ayn Welf für Judau. Reissn tue i, und dyrhin geet s aau schoon; und wörn kan s myr niemdd meer.
15 I gee zue, eyn mein Dyrhaim, und wart, hinst däß s reumüetig dyrherschleichend. Wenn s ien dröckig geet, wird ien i schoon wider recht.