1 Wee dir, du Zstürer! Mainst, dir gäng s nit iewet +netty yso? Wee dir, du Raauber! Mainst, du wurddst nit +aau aynmaal ausgraaubt? Wennst mit dyr Zstürung förtig bist, werst selbn zstürt; und wennst gnueg graaubt haast, werst selbn ausgraaubt.
2 O Trechtein, dyrbarm di ünser, denn auf di harrn myr! Bi aynn iedn neuen Tag ünser Kraft, ünser Röttung, wenn myr drinnhöngend!
3 Wennst dein Stimm dundern laasst, fliehend Dietn; wennst du erscheinst, hupfend Völker waiß grad wohin.
4 Wasß ös yso zammgraaubert habtß, werd wögggrafft wie von aynn Schwarm Heuschneider; ja, wie d Haberschröckn geend s aft drauf loos.
5 Dyr Trechtein ist erhabn; er wont eyn dyr Hoeh obn. Er gaat si drum kümmern, däß z Zien allss gerecht abhergeet.
6 In Sicherheit gaat s löbn künnen; und sein kostbarer Bsiz, der was iem wirklich weiterhilfft, ist Weisheit und Erkenntniss. Yn Zien sein Schaz ist d Farcht vor n Trechtein.