Dyr Ieseien 45 BAI

1 Yso spricht dyr Trechtein zo n Zürsn, seinn Salbling, dönn was yr als Herrscher bstallt haat, um iem d Völker z unterwerffen, vor dönn was yr Künig d Waffnen niderlögn sacht, und yn dönn was yr Türn aufmacht und kain Toor verschlossn laasst:

2 I selbn gee dyr voraus und öbn dyr de Berg ein. I ztrümmert de brontzern Toerer und zhau de eisern Rigln.

3 I gib dyr verborgne Schätz und Reichtüemer aus dyr Dunkl. Yso sollst ys kennen, däß i dyr Herr bin, der was di mit n Nam anrödt, i, dyr Got von Isryheel.

4 Um meinn Knecht Jaaggen willn, um Isryheel, meinn Dyrkoornen, willn haan i di mit deinn Nam grueffen und dir aynn Eerntittl göbn, obwolst mi gar nit aynmaal kennst.

5 I bin dyr Herr und sunst niemdd; ausser mir geit s kainn Got nit. I haan di für dein Aufgaab ausgrüstt, aane däßst mi kennt haast,

6 dyrmit myn auf dyr gantzn Welt gspannt, däß s ausser mir kainn Got geit. Dyr Herr bin i, und sünst niemdd.

7 I bschaf s Liecht und de Dunkl; i bewirk s Heil, und s Unheil grad yso. I bin dyr Trechtein; i stöck daa überall dyrhinter.

8 Tautß, ös Himmln; rögntß Röttung abher, ös Wolkenn! Brich auf, Erdn, und bring s Heil vürher und laaß Grechtet spriessn. I, dyr Trechtein, vollbring dös allss.

9 Wee yn dönn, der wo mit seinn Bschaffer hadert! Was ist yr denn als wie ayn Scherbn von tauset?! Sait n dyr Dagl zo n Hafner: "He; was machst n mit mir?!" older gar: "Gee; du kennst di decht +gar nit aus!"?

10 Wenn yn dönn, der wo zo n Vatern sait: "Zwö haast mi n überhaaupt zeugt?", older zo dyr Mueter: "Zwö haast mi n auf d Welt brungen?"

11 Yso spricht dyr Trechtein, dyr Heilige von Isryheel und sein Bschaffer: Wolltß ös öbby von mir Rechnschaft verlangen über dös, was gscheghn gaat? Wolltß mi ös angeen wögn meine Kinder und wögn meinn aignen Werch?

12 I haan d Erdn gmacht und d Menschn drauf bschaffen. Önn Himml haan i mit meine Höndd ausgspannt, und i haan yn de Himmlskerper iener Schäftum zuegwisn.

13 I haan önn Zürsn vürhertrötn laassn, däß s Recht gschieght; und i raeum iem ayn ieds Hinderniss aus n Wög. Er baut mein Stat wider auf und laasst mein verschlöppts Volk wider frei, und dös sogar ganz umysunst. Dös sait dyr Hörerherr.

14 Yso spricht dyr Trechtein: De Güptn mit ienern Fand, de Kuscher zamt ienern Gwinst und de ganz groossn Sebauer gaand zo dir kemmen und dir ghoern. In Kötnen gaand s hinter dir naachhinzieghn. Sö spraittnd si vor dir und bekennend: "Waarlich, dyr Herrgot ist bei dir; kainn andern geit s nit!"

15 Du bist ayn Got, wo si verborgn haltt, dyr Got von Isryheel, dyr Heiland.

16 Schimpf und Schandd gaat über all die Götznschmid kemmen. Die werdnd schoon seghn, wie weit däß s dyrmit kemmend!

17 Isryheel aber werd von n Trechtein gröttigt, und zwaar für allzeit. Ös werdtß +nit enttäuscht und steetß +nit bloed daa, eebig nit.

18 Denn yso spricht dyr Herr, der was önn Himml bschaffen haat, er, dyr ainzige Got, was d Erdn gmacht und gformt haat, dö dyrhaltt und nit als Oed bschaffen haat, sundern als Löbnsraum: I bin dyr Herr, und sünst niemdd.

19 I haan nit haimlich gsprochen, eyn Ort in aynn dunkln Land. I haan aau nit umysunst zo de Jaaggner gsait, sö sollnd mi suechen. I bin dyr Trechtein; und was i sag, bringt s Heil und Löbn.

20 Versammltß enk, kemmtß zueher allsand, ös, woß aus de Dietn entrunnen seitß! Wer s mit höltzerne Götzn haat, wer aynn Got anbett, der wo kainn helffen kan, der dyrgneusst s nie meer.

21 Künddtß is aus, rödtß mitaynand drüber, und sagtß aft selbn: Wer haat n dös allss schoon lang ankündigt und schoon löngst enpfor gsait? - Ja, diend schoon i, dyr Trechtein! Ausser mir geit s kainn Got nit, kainn grechtn und Heil bringetn Got.

22 Wenddtß enk mir zue und laasstß enk röttignen, ös Menschn überall auf dyr Erdn, denn dyr Herrgot bin i und sünst niemdd!

23 I haan bei mir selbn gschworn, und dyrbei bleibt s aau, däß si vor meiner ayn ieds Knie beugn gaat und däß ayn Ieds bei meinn Nam schwört:

24 "Nur bei n Trechtein geit s Röttung und Schuz." Allsand, wo si iem widersötznd, werdnd s schoon seghn, was s dyrvon habnd!

25 Allsand Naachkemmen von n Isryheel kemmend auf iener Recht und erlangend Ruem durch n Trechtein.