1 Yso spricht dyr Trechtein: Wo wär n der Schaidbrief, mit dönn wo i enker Mueter verstoessn haet? Und wo wär mein Gläubiger, yn dönn wo i enk verkaaufft haet? Nän, nän, wögn enkerne Misstaatn seitß verkaaufft wordn; wögn enkerne Vergeehen haan i mi von enk gschaidn.
2 Zwö war n niemdd daa, wie i kaam; zwö gaab niemdd an, wie i rief? Ja, maintß n, i wär unbequeem z erloesn und haet nit de Kraft zo n Röttn? i deutt grad, und s Mör trücklt aus. Bei de Flüss ist s grad yso, und d Fisch dyrfäulnd, weil s aane Wasser verröckend.
3 I verdunklt önn Himml und hüll n in ayn Trauergwand.
4 Dyr Herr, mein Got, haat myr de rechtn Worter beibrungen, däß i yn de Müedn aynn Muet mach. Iede Frueh laasst yr mi wider neu lustern, wie ayn Leerling auf n Maister.
5 Dyr Trechtein, mein Got, haat myr s Losn gleert. I gwidersötz mi nit und wurd iem nit untreu.
6 I hielt dene, wo mi schluegnd, önn Buggl hin, meinn Backen dene, wo mir önn Bart ausrissnd. Mein Gsicht gwendd i nit ab, ob i ietz gschmaeht older angspibn wurd.