4 Wär yr non auf Erdn, kännt yr nit aynmaal Priester werdn, weil s daader schoon ain geit, wo naach n Gsötz de Gaabn darbringend.
5 Sö dienend aber grad yn aynn Abkladsch und Schat von n Himmlsheiligtuem. Dyr Mosen wurd ja angwisn, wie yr si grichtt, s Bekemmzeltt zo n Baun: "Schau, däßst allssand naach dönn Urbild ausfüerst, wie s dyr auf n Berg obn zaigt wordn ist!"
6 Ietz aber ist yn n Iesenn ayn vil ayn erhabnerner Priesterdienst übertragn wordn, weil yr aau Mittler von aynn bössern Bund ist, der was auf bösserne Verhaissungen gründdt ist.
7 +Pässet nömlich allss bei n eerstn Bund, brauchet myn ietz nit dyrfür aynn andern.
8 Aber dyr Herrgot flemmt ja s Volk, weil halt +nit allss pässt: "Ayn Zeit kimmt, spricht dyr Trechtein, daa wo i mit Isryheel und Judau aynn neuen Bund schließ,
9 und zwaar nit aynn sölchern wie mit iene Vätter, die was i aushergweis aus Güptn. Sö seind nit blibn dyrbei, und drum haan i mi niemer um ien kümmert, spricht dyr Trechtein.
10 Und yso schaut der Bund aus, dönn wo i mit de Isryheeler schließ, wenn s so weit ist, spricht dyr Trechtein: Mein Gsötz pflantz i ien ein und schreib s auf iener Hertz. I gaa iener Got sein; sö seind aft mein Volk.