1 Iewet giengend dyr Peeters und Johanns um dreu zo n Bettn eyn n Templ.
2 Daa truegnd ain aynn Man dyrher, der wo von Geburt an lam war. Seine Leut gsötznd n töglichs Tags bei dönn Templtoor nider, wo "de Schoene Pfortn" haisst, däß yr bei de Templgönger betlt.
3 Wie yr ietz önn Peetersn und Johannsn eyn n Templ einhingeen saah, gabetlt yr s halt an.
4 Dyr Peeters und Johanns gablickend n an, und dyr Peeters gsait: "Schau her!"
5 Daa gschaut der Man und gmaint halt, däß yr von ien öbbs kriegt.
6 Dyr Peeters aber gsait: "Geld haan i fein kains. Aber *was* i haan, dös gib i dyr. In n Nam von n Iesenn Kristn, von n Nazeretter, stee auf und gee umaynand!"
7 Und er naam n bei dyr zesmen Hand und grichtt n auf. Und glei schoß eyn seine Füess und Glaicher ayn Kraft ein,