9 Er gieng wider eyn s Richthaus einhin und gfraagt önn Iesenn: "Wo bist n her?" Dyr Iesen aber gaab iem kain Antwort.
10 Daa gmaint dyr Plätt zo iem: "Was, du rödst nit mit mir? Waisst n nit, däß i d Macht haan, di freizlaassn, aber aau, di z kreuzignen?"
11 Dyr Iesen gantwortt: "Du känntst myr +gar nit an, wenn s dyr nit von obn her göbn wär. Drum seind die de Schuldigern, wo mi dir überantwortt habnd."
12 Draufhin haet n dyr Plätt freilaassn, aber d Judn gaplerrnd: "Wennst n freilaasst, bist kain Freund von n Kaiser. Ayn Ieder, der wo si als Künig ausgibt, laint si gögn önn Kaiser auf."
13 Wie dyr Plätt dös ghoert, ließ yr önn Iesenn ausherbringen; und er gsitzt si an dönn Plaz auf d Richtbenk hin, der wo Hoohpflaster haisst und auf heberisch Gäbbet.
14 Eyn n Rüsttag von Oostern war s, umerer zwölfe. Dyr Plätt gyrschaint yn de Judn: "Daa, enker Künig!"
15 Sö aber schrirnd: "Wögg mit iem; kreuzig n!" Dyr Plätt aber gfraagt zrugg: "Was; enkern Künig soll i kreuzignen?" D Oberpriester gantwortnd: "Mir habnd kainn Künig, grad önn Kaiser."