33 Netty yso wisstß, wenntß dös allss seghtß, däß s End vor dyr Tür steet.
34 Und dös schlag i enk dar: Non z Löbzeitn von dene Leut daa gaat dös allss eintröffen.
35 Himml und Erdn gaand vergeen, aber meine Worter nity.
36 Aber de gnaune Zeit kennt niemdd, aau nit d Engln eyn n Himml obn, nit aynmaal dyr Sun, sundern grad dyr Vater.
37 Denn wie s dyrselbn bei n Noch war, yso ist s aft aau, wenn dyr Menschnsun kimmt.
38 Dyrselbn vor dyr Sinfluet aassnd s und trankend s und gheirettnd s ganz gwon hinst eyn dönn Tag, daa wo dyr Noch eyn d Archn einstig.
39 Sö ganend nixn, hinst däß d Sinfluet dyrherbraach und allsand wögggrafft. Bei n Menschnsun seiner Kumft gaat s nit anderter sein.