19 Τα παιδιά και το χτίσιμο μιας πόλης διαιωνίζουν τ’ όνομα του ανθρώπου· μα πιο πολύ κι από τα δυο υπολογίζεται μια αγνή γυναίκα.
20 Το κρασί ευφραίνει την καρδιά, όπως κι η μουσική· μα πιο πολύ κι από τα δυο η αγάπη της σοφίας.
21 Η φλογέρα και το ψαλτήρι τη μελωδία γλυκαίνουν· μα πιο πολύ κι από τα δυο η χαριτωμένη γλώσσα.
22 Την ομορφιά ποθεί το μάτι και τη χάρη· μα πιο πολύ κι από τα δυο του κάμπου το χλωρό χορτάρι.
23 Ο σύντροφος κι ο φίλος να συναντιούνται χαίρονται· μα πιο πολύ κι από τους δυο η γυναίκα με τον άντρα.
24 Τ’ αδέρφια κι οι υποστηριχτές σε δύσκολους χρειάζονται καιρούς· μα πιο πολύ κι από τους δυο λυτρώνει η ελεημοσύνη.
25 Το ασήμι κι ο χρυσός στεριώνουνε τα βήματα· μα πιο πολύ κι από τα δυο η συμβουλή η καλή.