2 Hananiasen seme Jehu profetak, ordea, bidera irten eta esan zion: «Gaiztoari laguntzen eta Jaunaren etsaia adiskidetzat hartzen, ala? Hori egin duzulako, haserre duzu Jauna.
3 Hala ere, baduzu gauza onik: gure lurraldean zeuden zutoin sakratuak erre eta Jaunarengana jotzen saiatu izana».
4 Josafatek, aldi batez Jerusalemen egon ondoren, lurralde osoa ikuskatu zuen, Beer-Xebatik Efraimgo mendialderaino, jendea Jaunarengana, beren arbasoen Jainkoarengana, erakarriz;
5 Juda lurraldeko hiri gotortu bakoitzean epaileak ezarri zituen,
6 esanez: «Begira ongi zer egiten duzuen; ez epaitu giza ahalmenez, Jaunaren izenean baizik. Zeuekin izanen duzue bera, epaia ematerakoan.
7 Izan, beraz, begirune Jaunari. Gorde eta bete zuzen dena, Jaunak, zuen Jainkoak, ez baitu bidegabekeriarik, ez norkeriarik egiten, ez eta eskupekorik onartzen».
8 Josafatek Jerusalemen zenbait lebitar, apaiz eta israeldar familiaburu izendatu zituen, Jaunaren izenean epaiak eman eta Jerusalemgo bizilagunen arteko auziak erabaki zitzaten.