5 Jonadabek esan zion:—Etzan zaitez zeure ohean eta egin gaixo-itxura. Aita ikustera etortzean, esaiozu: «Otoi, esaiozu gure arreba Tamarri niri jaten ematera etortzeko; hark nire aurrean eta ni begira nauela jateko zerbait prestatzen eta bere eskuz ematen badit, jango dut».
6 Horrela, bada, etzan zen Amnon gaixo-itxurak eginez. Erregea ikustatzera joan zitzaionean, esan zion Amnonek:—Otoi, esaiozu gure arreba Tamarri etortzeko nire aurrean bihotz-tankerako bi opil egitera, eta emateko jaten bere eskuz.
7 Davidek mandatua bidali zion etxera Tamarri: «Zoaz zeure anaia Amnonen etxera eta prestatu zerbait jateko».
8 Joan zen, bada, Tamar bere anaia Amnonen etxera; hau ohean zetzan. Tamarrek ogi-irina hartu, orea egin, anaiaren aurrean opilak prestatu eta erre zituen.
9 Hartu zuen zartagina eta atera zituen, anaiaren aurrean ipiniz. Honek, ordea, ez zuen jan nahi izan, eta agindu zuen:—Alde hemendik denok!Denak irten zirenean,
10 esan zion Amnonek Tamarri:—Ekar iezadazu janaria gelara. Zure eskutik nahi dut jan eta.Tamarrek eginiko opilak hartu eta gelara eraman zizkion bere anaia Amnoni.
11 Janaria hurbiltzean, heldu zion Amnonek neskari, esanez:—Zatozkit, etzan nirekin, ene arreba.