5 Ikusi zuen Hamanek ez zitzaiola Mardokeo belaunikatzen, ez ahuspezten, eta biziki haserretu zen.
6 Mardokeo zein herritakoa zen adierazi ziotenean, eskua berari bakarrik eranstea gutxi zelakoan, Asueroren erresuman ziren judu guztiak ere galdu egin nahi izan zituen, harekin batera.
7 Asueroren erregealdiaren hamabigarren urteko lehen hilean, hots, Nisan hilean, «pur» edo zotz eginarazi zuen Hamanek, bere asmoak betetzeko egunik eta hilabeterik egokiena zein izango ote zen jakiteko. Hamabigarren hilaren, Adar hilaren, hamahirugarren eguna atera zen.
8 Honela mintzatu zitzaion Haman Asuero erregeari:—Bada zure erresuman jende-mota berezi bat, eskualde guztietako herrien artean sakabanatua. Haien legeak ez dira beste herrienak bezalakoak, eta ez dituzte betetzen erregearen aginduak. Ez zaio erregeari halakoak bakean uztea komeni.
9 Egoki baderitzo, eman beza idatziz erregeak halako horiek suntsiarazteko agindua. Ehundaka tona zilar ipiniko dut nik funtzionarioen esku, errege-gordailura eraman dezaten.
10 Orduan, erregeak eraztuna bere behatzetik atera eta juduen etsai zen Hamani, Hamedataren seme eta Agagen jatorrikoari, eman zion,
11 esanez:—Zilarra zuretzat. Herri horri buruz, egizu nahi duzuna.