2 nik, Jainko Jaunak, adierazten diedan mezua: “Bai ederki! —zioen etsaiak zuei buruz—. Antzinako mendion jabe bihurtu gara”.
3 Horregatik, hitz egin nire izenean eta adierazi nire, Jainko Jaun honen, mezua: Hondaturik utzi zaituztete eta zuek berenganatzeko irrikaz zeuden beste nazioak zuetaz jabetu dira, isekaz eta irainez bete zaituztete;
4 horregatik, Israelgo mendiok, entzun nik, Jainko Jaunak, zuei guztioi —mendi eta muino, erreka eta haran, hondaturiko toki eta hutsik zaudeten hiri, inguruko nazio guztien harrapakin eta iseka-gai izan zaretenoi— adierazten dizuedan mezua:
5 Jakizue ongi, suminaren suminez mintzo naiz beste nazio guztien aurka, Edomen kontra batez ere; pozez gainezka eta mespretxu biziz nire herrialdeaz jabetu baitziren, bertako lurrak pipiltzeko.
6 «Beraz, hitz egin nire izenean Israel lurraldeari, eta adierazi mendi eta muinoei, erreka eta haranei, nik, Jainko Jaunak, diodana: Suminaren suminez eta amorruz mintzo naiz beste nazioek egin dizueten laidoarengatik.
7 Horregatik, zinez agintzen dut nik, Jainko Jaunak, zuen inguruko nazioek ere beren laidoa jasoko dutela.
8 Eta zuek, Israelgo mendiok, landareak sortuko dituzue eta fruituak emango nire herri Israelentzat, laster itzuliko baita.