7 Lea ere hurbildu zen bere seme-alabekin, eta ahuspeztu. Azkenik, Jose eta Rakel, hurbilduz, ahuspeztu egin ziren.
8 Esauk galdegin zion:—Zertarako dira ikusi ditudan abere-talde horiek guztiak?Jakobek erantzun:—Zure abegi ona nahi nuen irabazi.
9 Esauk, orduan:—Neurearekin nahikoa dut, anaia; zurea zeuretzat.
10 Eta Jakobek:—Ez, otoi; begiko banauzu, hartzazu nire esku-erakutsia, zu ikustea Jainkoa bera ikustea bezain pozgarri gertatu baitzait eta hain ongi hartu bainauzu.
11 Onartu, bada, ekarri dizudan oparia, Jainkoa aldeko izan baitut, eta ez zait ezer falta.Hainbeste erregutu zionez, onartu egin zion Esauk.
12 Honek esan zion:—Goazen; zure ondoan joango naiz.
13 Baina Jakobek erantzun zion:—Badakizu ondo, jauna, haurrak ahulak direla, eta errapeko bildots eta axuriak ere baditut. Egun bakar batez behartzea aski litzateke, abere txiki guztiak hiltzeko.