6 Eta zeu, Paxhur, eta zure familia osoa gatibu eramango zaituztete Babiloniara. Han hilko zara eta han hilobiratuko zaituzte, gezurrezko profeta-mezua ematen zenien adiskide guztiekin batera».
7 Liluratu egin nauzu, Jauna,eta ni zure lilurapean erori;bortxatu egin nauzu eta menderatu.Barregarri gertatu naiz egun osoan,burlaka ari zaizkit denak.
8 Hitz egin behar dudan bakoitzeangarrasi egin behar izaten dutlaguntza eske,indarkeria eta zapalkuntzaren aurkahots egin.Zure hitza iragartzen dudalako,oi Jauna,irain- eta iseka-bide naizegun guztian.
9 Pentsatu izan dut:«Ez dut berriro Jauna aipatuko,ez dut haren izenean hitz egingo».Baina, orduan,suaren antzeko zerbaitsentitzen dut barruan,eta hezurretaraino erretzen nau;saiatzen naiz itotzen, baina ezin!
10 Jendea mehatxuka ari da nire aurka:«Izu-ikara inguruan!Salatu, sala dezagun!»Adiskideak berak ere zain ditutnik noiz huts egingo.«Ea engainatzen dugun —diote—.Orduan menderatuko dugu,mendekatuko gara hartaz».
11 Baina neurekin zaitut zu, Jauna,gudari indartsu bezala;eroriko dira nire etsaiak,ezin izango naute garaitu;beraien asmoek porrot egingo dute,haien lotsa sekulakoa izango,behin ere ahaztezina.
12 Jainko ahalguztiduna,zuzen aztertzen duzuna,gizakiaren buru-bihotzakikusten dituzuna,zure esku utzi dut neure auzia:ikusiko ahal dut zure mendekuaetsaien bizkar!