17 Garai hartan, “Jaunaren tronua” deituko diote Jerusalemi. Nazio guztiak bilduko dira Jerusalemen ni, Jauna, ohoratzeko, eta ez die gehiago beren joera gaiztoei setati jarraituko.
18 Garai hartan, Judakoak Israelgoekin bilduko dira. Batera itzuliko dira iparraldetik, atzerriraturik dauden lekutik, beraien arbasoei ondaretzat eman nien lurraldera.
19 «Honela nioen neure baitan:Israel,neure semetzat hartu nahi zintudan,lurralde zoragarria eman nahi nizun,munduko ondarerik ederrena.“Ene Aita” deituko ninduzulauste nuen,eta niregandik ez zinelainoiz ere urrunduko.
20 Baina emaztea senarrarekindesleial den bezalaxe,desleial izan zara nirekin, Israel.Nik, Jaunak, esana».
21 Deiadarrak entzuten dira muinoetan,israeldarrak negarrez eta erreguka:galdua baitute bidea,ahaztua Jauna, beren Jainkoa.
22 «Itzul zaitezte niregana,seme fedegabeok,neuk sendatuko dizuetzeuen fedegabekeria.«Hemen gaituzu, zuregana gatoz,zeu baitzaitugu Jauna,geure Jainkoa.
23 Egiaz muinoak gezur huts dira,gezur huts mendietako zarata-hotsa.Egiaz Jaunak, gure Jainkoak,bakar-bakarriksalba dezake Israel.