11 Bizitza tristuraz akitzen ari zait, urteak negarrez doazkit.Minaren minez, indarrak galtzen ari zaizkit, hezurrak hausten.
12 Iseka egiten didate etsaiek; areago, neure auzokoek.Beldurra ematen diet adiskideei: ni kalean ikustean, ihesi doaz.
13 Ahaztua naute erabat, hildakoa bezala,alferreko tresna bainintzan.
14 Jendearen marmarra entzuten dut, izu-ikara edonondik.Denek nire aurka elkar hartu dute, niri bizia nola kenduko.
15 Baina nik, Jauna, zuregan dut konfiantzaeta etengabe diotsut: «Zu nire Jainko».
16 Zure eskuetan nire zoria:libra nazazu pertsegitzen nauten etsaiongandik!
17 Erakutsi aurpegi argia zerbitzari honi,salba nazazu zeure maitasunaz.