11 اكنون کاملاً روشن است كه هیچکس در حضور خدا به وسیلهٔ شریعت نیک شمرده نمیشود، زیرا «شخص نیكو به وسیلهٔ ایمان زندگی خواهد كرد.»
12 امّا شریعت بستگی به ایمان ندارد. زیرا «مجری شریعت با اجرای شریعت زندگی خواهد كرد.»
13 وقتی مسیح بهخاطر ما ملعون شد، ما را از لعنت شریعت آزاد كرد. زیرا کتابمقدّس میفرماید: «هرکه به دار آویخته شود ملعون است.»
14 اینهمه واقع شد تا بركتی كه خدا به ابراهیم وعده داده بود، به وسیلهٔ عیسی مسیح به غیر یهودیان برسد تا ما روحالقدس موعود را از راه ایمان به دست آوریم.
15 ای برادران من، میخواهم از یک مَثَل معمولی استفاده كنم: هیچکس نمیتواند به پیمانی كه تأیید شده است، چیزی بیافزاید یا آن را باطل سازد.
16 باری، وعدهها به ابراهیم و فرزند او داده شد و نمیگوید: «فرزندان» تا شامل بسیاری گردد. بلكه به یک فرزند یعنی به مسیح اشاره میکند.
17 مقصود من این است: شریعتی كه چهارصد و سی سال بعد برقرار گردید، نمیتواند پیمانی را كه خدا با ابراهیم بست، فسخ نماید به طوری که وعدهٔ خدا را باطل سازد.