18 بعد، شخصی که خود را وقف خداوند کرده است، موی سر خود را جلوی در خیمهٔ عبادت بتراشد و در آتش قربانگاه سلامتی بیندازد.
19 سپس کاهن، شانهٔ پُخته قوچ را با یک نان فطیر و یک قرص نان روغنی، در دست او بگذارد.
20 پس از آن کاهن همهٔ آنها را بگیرد و به عنوان هدیهٔ مخصوص در حضور خداوند تکان بدهد. اینها و همچنین سینه و ران قوچ، سهم مقدّس کاهن است. آنگاه شخصی که خود را وقف خداوند کرده است، میتواند شراب بنوشد.
21 این مقرّرات مربوط به کسی است که نذر میکند و خود را وقف خداوند میکند و همچنین مربوط به قربانیهایی است که در پایان دوران نذر خود باید تقدیم کند. علاوه بر اینها، او باید نذرهای دیگری را که در شروع دوران وقف به گردن گرفته است، ادا نماید.
22 خداوند به موسی فرمود:
23 به هارون و پسران او بگو که قوم اسرائیل را با این عبارات برکت بدهند:
24 خداوند شما را برکت بدهد و در پناه خود نگه دارد.