1 روح من شکسته و عمر من به پایان رسیدهو پایم به لب گور رسیده است.
2 در همهجا میبینم که چگونه مردم مرا مسخره میکنند.
5 کسیکه برای کسب منفعت از دوستان خود بدگویی کند،فرزندانش کور میشوند.
6 خدا مرا مایهٔ تمسخر مردم ساختهو آنها به رویم تف میکنند.
7 چشمانم از غم تار گشتهاندو از من سایهای بیش باقی نمانده است.
8 آنانی که خود را درستکار میدانند، تعجّب میکنند؛و آنها همگی مرا به بیخدایی متّهم کردهاند.
9 اشخاص نیک در کارهای خوب پیشرفت مینمایندو روزبهروز قویتر میگردند.