5 پس من نیز آتش بر یهودا نازل میکنم و قلعههای اورشلیم را میسوزانم.»
6 خداوند میفرماید: «قوم اسرائیل بارها گناه کردهاند. آنها باید به سزای گناه خود برسند، زیرا آنها اشخاص نیک و درستکار را که قادر به پرداخت قرض خود نیستند به بردگی میفروشند و مردم فقیر و بینوا را با یک جفت کفش عوض میکنند.
7 مردم بینوا را در خاک پایمال میکنند و مانع اجرای عدالت در حق اشخاص ضعیف و ناتوان میگردند. پسر و پدر با یک دختر همبستر میشوند. به این ترتیب نام مقدّس مرا بیحرمت میسازند.
8 با همان لباسی که از قرضداران خود گرو گرفتهاند در کنار هر قربانگاه میخوابند و در پرستشگاه خدای خود، با پولی که بابت جریمه از مردم گرفتهاند شراب مینوشند.
9 «امّا ای قوم من، بهخاطر شما، اموریان را که مانند درختان سدر، بلند و همچون درختان بلوط، نیرومند و قوی بودند، با میوه و ریشههایشان بکلّی نابود ساختم.
10 همچنین من شما را از کشور مصر بیرون آوردم و مدّت چهل سال در بیابان راهنمایی کردم تا سرزمین اموریان را تصاحب کنید.
11 بعضی از پسران شما را انبیا و بعضی را به عنوان نذر شده برای خودم انتخاب کردم.»خداوند میفرماید: «ای قوم اسرائیل، آیا این حقیقت ندارد؟