2 مگر اینکه جنازهٔ یکی از خویشاوندان نزدیک، یعنی مادر، پدر، پسر، دختر، برادر
3 یا خواهرش که شوهر نکرده و در خانهٔ او میزیسته است، باشد.
4 چون کاهن رهبر قوم خود است، او نباید خود را در مرگ افراد خانوادهٔ زنش ناپاک کند.
5 «هیچ کاهنی نباید به نشانهٔ سوگواری سر خود را بتراشد یا ریش خود را کوتاه کند و یا بدن خود را زخمی کند.
6 او باید مقدّس باشد و مرا بیحرمت نکند. او برای من هدایای خوردنی بر آتش تقدیم میکند، پس باید مقدّس باشد.
7 او نباید با زن فاحشه و زنی که باکره نیست و یا زن بیوه عروسی کند، زیرا او نزد خدای خود مقدّس است.
8 کاهنان را باید مقدّس بشمارید، چرا که آنها هدایای خوردنی برای من تقدیم میکنند. من خداوند و قدّوس هستم و شما را تقدیس میکنم