1 اگر کسی از گناه کس دیگری اطّلاع داشته باشد و از آنچه که دیده و یا آگاه شده است، در دادگاه شهادت ندهد، گناهکار شمرده میشود.
2 اگر کسی ندانسته به لاشهٔ یک حیوان مرده، که نظر به حکم شریعت ناپاک محسوب میشود، دست بزند و بعد متوجّه گردد که اشتباه کرده است، خطاکار میباشد.
3 اگر کسی ندانسته نجاست انسان را لمس کند، هنگامیکه متوجّه اشتباه خود گردد، گناهکار محسوب میشود.
4 اگر کسی نسنجیده برای انجام کار خوب یا بد خود سوگند یاد کند و بعد متوجّه اشتباه خود شود، گناهکار است.
5 اگر کسی در یکی از این موارد خطاکار باشد، باید به گناه خود اعتراف کند
6 و برای کفّارهٔ گناه خود، یک گوسفند یا بُز ماده را برای قربانی به حضور خداوند بیاورد و کاهن آن را برایش قربانی کند.