1 خدایا، تو ما را ترک کرده و پراکنده ساختهای؛از ما خشمگین هستی؛ امّا اینک به سوی ما بازگرد.
2 زمین را لرزانده و از هم شکافتهای،پس چارهای کن، زیرا از هم پاشیده میشود.
3 تو قوم خود را گرفتار مشکلات سخت کردیو شراب سرگردانی به ما نوشاندی.
4 به آنهایی که از تو میترسندخبر دادی تا از خطر بگریزند.
5 با قدرت خود ما را نجات ده و دعای من را اجابت فرماتا آنهایی که محبوب تو هستند، رهایی یابند.
6 خداوند از جایگاه مقدّس خود به ما وعده داد و فرمود:«با سرافرازی، شهر شکیمو دشت سُكوّت را بین قوم تقسیم خواهم نمود.
7 جِلعاد از آن من است و منسی نیز از آن من.افرایم کلاهخود من استو یهودا عصای سلطنت من،