14 چون تامار دید كه شیله بزرگ شده و هنوز با او ازدواج نكرده است، لباس بیوهزنیاش را عوض كرد و روبندی به صورت خود زد و با چادری خود را پوشانید. سپس بر دروازهٔ روستای عناییم كه در سر راه تمنه است، نشست.
15 وقتی یهودا او را دید خیال كرد فاحشه است. چون او صورت خود را پوشانده بود.
16 پس نزد او رفت و خواست با او همخواب شود. یهودا نمیدانست كه آن زن عروس اوست.تامار پرسید: «چقدر میدهی تا با من همخواب شوی؟»
17 یهودا جواب داد: «یک بُزغاله از گلّهام برایت میفرستم.»او گفت: «تا وقتی كه آن را میفرستی آیا گرویی نزد من میگذاری؟»
18 یهودا گفت: «چه چیزی برای گرو به تو بدهم؟»او گفت: «مُهر خود را با بند آن و عصایت را پیش من گرو بگذار.» یهودا آنها را به او داد و با او همخواب شد و آن زن آبستن گردید.
19 تامار به خانه رفت و چادر و روبندهاش را برداشت و دوباره لباس بیوهزنیاش را پوشید.
20 یهودا، دوستش حیره را فرستاد تا بُزغاله را ببرد و گروییها را از آن زن پس بگیرد. امّا حیره نتوانست او را پیدا كند.