1 آنگاه صوفَرِ نَعَماتی در پاسخ گفت:
2 «آیا کثرت سخنان را بی‌پاسخ باید گذاشت،و مردِ زیاده‌گو را برحق باید شمرد؟
3 آیا یاوه‌گوییِ تو مردمان را ساکت کند؟و چون ریشخند زنی، کسی شرمسارت نسازد؟
4 تو به خدا می‌گویی: ”تعلیم من بی‌عیب است،و در نظر تو پاکم.“
5 اما کاش خدا سخن گویدو لبهای خویش بر تو بگشاید،
6 تا اَسرارِ حکمت را بر تو بنماید!زیرا خردمندی را دو جانب است.پس بدان که خدا کمتر از گناهانت تو را سزا داده است.
7 «آیا عمقهای خدا را کشف توانی‌کرد؟یا به کُنهِ قادر مطلق توانی رسید؟