6 دست راست تو، ای خداوند،در قوّت جلیل گشت.دست راست تو، ای خداوند،دشمن را در هم شکست.
7 در عظمتِ جلالت،مخالفان را سرنگون کردی؛آتش خشم خویش را فرو ریختیو ایشان را چون خاشاک سوزانید.
8 بادِ بینی تو آبها را بر هم انباشت؛آبهای روان همچون توده‌ای بر پا ایستاد؛و آبهای ژرف در دل دریا منجمد گشت.
9 دشمن گفت:”از پیِ‌شان می‌روم و بر ایشان چیره می‌گردم.غنیمت را تقسیم می‌کنم، و از ایشان سیر می‌گردم.شمشیر خویش برمی‌کشم، و دستم هلاکشان خواهد کرد.“
10 اما تو با دَم خود دمیدی،و دریا ایشان را پوشانید؛همچون سرب در آبهای زورآور غرق شدند.
11 «کیست چون تو، ای خداوند،در میان خدایان؟کیست مانند تو،زورآور در قدوسیت،مَهیب در جلال،و به‌عمل‌آورندۀ شگفتیها؟
12 دست راست خود را دراز کردی؛و زمین ایشان را فرو بلعید.