2 A tá manam fonnmhar, mar an ccéadna ag meirtniughadh re dúil a ccúirtibh an TIGHEARNA: gáirigh mo chroidhe ag mfeóil amach chum an Dé bhí.
3 Fós, do gheibh an gealbhonn féin tigh, agus a náinléog nead di féin, mar a ccuireann a hóigéin, haltórachsa, a THIGHEARNA na slógh, mo Rígh, agus mo Dhía.
4 O is beanuighe an drong noch áitreabhus ann do thigh: molfaid thú a ccomhnuighe. Selah.
5 Is beannuighe an nduine agá bhfuil a neart ionnadsa; a bhfuil do shlighe na chroidhe.
6 Noch ag gabháil thríd ghleann Bacca do níd é amhuil tiubruid; agus líonuid fós a nfearthuinn na locháin.
7 Imthighid ó neart go neart, do chífíghear gach aon a lathair Dé a Sion.
8 A THIGHEARNA a Dhé na slógh, cluin murnuigh: tabhair éisdeacht, a Dhé Iacob. Selah.