11 Achd a dubhairt séisean ríu, Cía agaibhsi duine, agá mbíadh áoncháora a mháin, agus dá dtuiteadh sí air an tsaoire a bpoll, nach mbéaradh uirrthe, agus nach dtoigeabhadh a niós í?
12 A né nach mór is fear duine na cáora? Ar a nadhbharsin is ceaduightheach maith do dhéanamh air an tsáoire.
13 Ann sin a deir seisean ris an duine, Sín a mach do lámh. Agus do shin; agus do bhí sí ar na haiseag slán, mar an láimh eile.
14 Agus ar ndul a mach do na Pharisineachaibh, do chúadar a gcomhairle na aghaidhsean, do chum go millfidís é.
15 Agus an tan do aithin Iósa so, do imthigh sé as sin: agus do lean slúagh mór é, agus do shlánaigh sé íad uile;
16 Agus do rinne sé bagar orrtha do chum nach déanaidís follus é.
17 Do chum go gcoimhlíonfuidhthe an ní a dubhradh tré Esaías faidh, a deir,