2 du bråkande, ståkande by,du jublande, glade by?Dine falne er ikkje drepne ¬med sverd,dei er ikkje falne i strid.
3 Dine hovdingar rømde, ¬alle som ein,dei vart fanga ¬utan eit bogeskot.Alle mennene i byen ¬vart fanga,endå dei rømde langt av stad.
4 Difor seier eg:«Sjå bort ifrå meg!Eg må gråta sårt.Truga ikkje trøyst inn på megfordi folket mitt er herja.»
5 Ja, det kom ein dagfrå Herren, Allhærs Gud,med nedtrakking, ¬redsle og rådløysei Syne-dalen.Murar vart nedrivne,og skrik steig ¬opp mot fjellet.
6 Elam lyfte pilehuset,drog fram med vogner, ¬folk og hestar,og Kir tok dekket av skjolda.
7 I dei finaste dalane dinevar det fullt av vogner ¬og hestar;heilt fram til porten stod dei.
8 Og Herren tok sitt vern ¬frå Juda.Den dagen såg du deg ometter våpen og utstyr ¬i Skoghuset.