17 Jern sliper jern,og det eine mennesket ¬sliper det andre.
18 Den som steller fikentreet sitt, ¬får nyta frukta av det;den som vaktar herren sin, ¬vinn ære.
19 Som andletet speglar seg ¬i vatnet,kjenner eit menneske seg att ¬i eit anna.
20 Dødsrike og avgrunn ¬vert aldri mette,og menneskeaugo ¬får aldri nok.
21 Sølvet smeltar dei i digelenog gullet i smelteomnen,men mannen mælest ¬etter sitt gjetord.
22 Om du støyter ein dåre ¬i morterenog knuser han saman ¬med gryna,går dårskapen likevel ikkje ¬av han.
23 Merk deg vel ¬korleis sauene dine ser ut,og syt vel for buskapen din!