12 День же начат прекланятися. Приступльше же обанадесяте рекоша ему: отпусти народ, да шедше во окрестныя веси и села витают и обрящут брашно: яко зде в пусте месте есмы.
13 Рече же к ним: дадите им вы ясти. Они же реша: несть у нас вящше, токмо пять хлеб и рыбе две, аще убо не шедше мы купим во вся люди сия брашна.
14 Беху бо мужей яко пять тысящ. Рече же ко учеником своим: посадите их на купы по пятидесят.
15 И сотвориша тако, и посадиша их вся.
16 Приим же пять хлеб и обе рыбе, воззрев на небо, благослови их, и преломи, и даяше учеником, предложити народу.
17 И ядоша, и насытишася вси: и взяша избывшыя им укрухи кошя дванадесяте.
18 И бысть егда моляшеся един, с ним беху ученицы: и вопроси их, глаголя: кого мя глаголют народи быти?