26 Они же излиха дивляхуся, глаголюще к себе: то кто может спасен быти?
27 Воззрев же на них Иисус глагола: у человек невозможно, но не у Бога: вся бо возможна суть у Бога.
28 Начат же петр глаголати ему: се, мы оставихом вся и вслед тебе идохом.
29 Отвещав же Иисус рече: аминь глаголю вам: никтоже есть, иже оставил есть дом, или братию, или сестры, или отца, или матерь, или жену, или чада, или села, мене ради и Евангелиа ради:
30 аще не приимет сторицею ныне во время сие, домов, и братий, и сестр, и отца, и матере, и чад, и сел, во изгнании, и в век грядущий живот вечный:
31 мнози же будут первии последни, и последнии перви.
32 Бяху же на пути, восходяще во Иерусалим: и бе варяя их Иисус, и ужасахуся, и вслед идуще, бояхуся. И поемь паки обанадесять, начат им глаголати, яже хотяху ему быти: