7 во вторую же единою в лето един архиерей, не без крове, юже приносит за себе и о людских невежествиих.
8 Сие являющу духу святому, яко не у явися святых путь, еще первей скинии имущей стояние.
9 Яже притча во время настоящее утвердися, в неже дарове и жертвы приносятся, не могущыя по совести совершити служащаго,
10 точию в брашнах и питиях, и различных омовениих, и оправданиих плоти, даже до времене исправления належащая.
11 Христос же пришед архиерей грядущих благ, болшею и совершеннейшею скиниею, нерукотворенною, сиречь, не сея твари,
12 ни кровию козлею ниже телчею, но своею кровию, вниде единою во святая, вечное искупление обретый.
13 Аще бо кровь козляя и телчая и пепел юнчий кропящий оскверненыя освящает к плотстей чистоте: