2 Atëherë ai e thirri e i tha: “Ç’është kjo që po dëgjoj për ty? Më jep llogari për punën tënde, se nuk mund të jesh më kujdestari i pasurisë.”
3 Atëherë kujdestari tha me vete: “Zotëria im do të ma heqë kujdestarinë. Ç’të bëj? Të gërmoj nuk kam fuqi, të lyp kam turp.
4 E di se çfarë do të bëj që kur të më heqin si kujdestar, njerëzit të më pranojnë në shtëpitë e tyre.”
5 Kështu i thirri një nga një huamarrësit e zotërisë së vet e i tha të parit: “Sa i detyrohesh zotërisë tim?”
6 Ai i tha: “Njëqind masa vaj.”Kujdestari i tha: “Ja, merre shkresën, ulu menjëherë e shkruaj pesëdhjetë.”
7 Pastaj pyeti një tjetër: “Po ti, sa i detyrohesh?”.Ai u përgjigj: “Njëqind masa drithë.”Kujdestari i tha: “Ja, merre shkresën e shkruaj tetëdhjetë.”
8 Dhe zotëria i tij e lavdëroi kujdestarin e pandershëm, sepse kishte vepruar me zgjuarsi. Bijtë e kësaj bote janë më të zgjuar se bijtë e dritës në punët me njëri-tjetrin.